Συχνά ακούω στις συνεδρίες ως αίτημα τη μείωση του άγχους. Ας μην κρυβόμαστε! Και ποιος δεν έχει άγχος πλέον στην καθημερινότητα του!
Ας χωρίσουμε όμως το άγχος σε 3 κατηγορίες:
το παρελθοντικό άγχοςβλ.: Δεν θα έπρεπε να είχα πάρει αυτές τις αποφάσεις στη ζωή μου.
το άγχος του τώραβλ.: η δουλειά που κάνω αυτή τη στιγμή, είναι πολλή απαιτητική και δεν ξέρω αν μπορώ να τα καταφέρω.
το προληπτικό άγχοςβλ.: αν αποφασίσω να βγω με αυτήν την παρέα, ίσως να μην περάσω καλά.
Στην πρώτη περίπτωση, δεν έχει κανένα νόημα η όποια παραπάνω ανάλυση, εκτός και αν μας οδηγήσει σε χρήσιμα συμπεράσματα για το πως να κινηθούμε από εδώ και πέρα.
Στην δεύτερη περίπτωση, κάνουμε ήδη κάτι αγχωτικό και εν μέρει δικαίως βιώνουμε αυτό το συναίσθημα.
Στην τρίτη περίπτωση, ξεκινά η υπέρ-ανάλυση! Αφήνουμε τη φαντασία μας να πλάσει κάθε πιθανό σενάριο, σχεδόν πάντοτε με αρνητική έκβαση, και το άγχος μας εκτροχιάζεται.
Αν έχετε διαβάσει ως εδώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας 2 tips
Αν σας αγχώνει κάτι στο παρόν, δράστε! Κάντε ό, τι περνάει από το χέρι σας για να σας βοηθήσετε με το θέμα που σας αγχώνει, ακόμη και αυτό είναι το να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιου άλλου. Η δράση είναι η καλύτερη απάντηση σε μια αγχωτική κατάσταση, σε αντίθεση με την αδράνεια!Αν αγχώνεστε για κάτι προληπτικά και υπέρ-αναλύετε, σκεφτείτε τουλάχιστον και μερικά αντίδοτα σενάρια απέναντι στα αρνητικά. Με άλλα λόγια δοκιμάστε και μια αισιόδοξη εκδοχή της υπέρ – ανάλυσης σας. Και μετά εστιάστε και πάλι στο παρόν, γιατί μόνο εκεί μπορείτε να επηρεάσετε τις πηγές του άγχους σας! 
